Wolny Wielki Piątek

USTAWA

z dnia [data]

o wprowadzeniu wolnego Wielkiego Piątku

Rozdział 1

Postanowienia ogólne

§1. Wprowadzenie wolnego Wielkiego Piątku

W dniu Wielkiego Piątku, przypadającym na piąty dzień Wielkiego Tygodnia, pracodawcy są obowiązani zapewnić swoim pracownikom, którzy wyznają chrześcijańską wiarę, prawo do wolnego od pracy.

Wolny dzień Wielkiego Piątku obowiązuje na terenie całego kraju.

Wolny Wielki Piątek nie może być przenoszony na inny dzień ani łączony z innym dniem wolnym od pracy.

Rozdział 2

Podstawy prawne

§2. Podstawy prawne wprowadzenia wolnego Wielkiego Piątku

Wprowadzenie wolnego Wielkiego Piątku jest uzasadnione na podstawie:

Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku, w której w art. 53 gwarantuje się wolność wyznania oraz swobodę wyrażania i manifestowania swojej religii, a także zapewnia ochronę uczuć religijnych obywateli.

Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy nr 87 z 1948 roku, dotyczącej wolności związkowej i ochrony prawa do organizowania, która gwarantuje prawo pracowników do swobodnego wyrażania swoich przekonań religijnych.

Ustawy z dnia 23 listopada 1989 roku o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, która w art. 1 zapewnia każdemu wolność sumienia i wyznania oraz ochronę przed przymusem w wypełnianiu jakiejkolwiek czynności wynikającej z wyznania lub przekonań.

Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks pracy, która w art. 151 ust. 1 pkt 1 określa obowiązek pracodawcy do zapewnienia pracownikowi prawa do wolnych dni od pracy związanych z praktykowaniem wyznania religijnego.

Rozdział 3

Kary i zasady wykonania

§3. Kary

Pracodawca, który nie zapewni swoim pracownikom wolnego Wielkiego Piątku, podlega karze pieniężnej w wysokości [kwota] za każdego pracownika, który nie miał zapewnionego wolnego dnia.

Karę, o której mowa w ust. 1, nakłada się na pracodawcę przez odpowiednią jednostkę kontroli pracy.

Środki odwoławcze od decyzji o nałożeniu kary, o której mowa w ust. 1, przysługują pracodawcy zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego.

§4. Wykonanie ustawy

Wykonanie ustawy sprawuje minister właściwy do spraw pracy i polityki społecznej.

Minister właściwy do spraw pracy i polityki społecznej może wydawać niezbędne rozporządzenia w celu wykonania przepisów ustawy.

Minister właściwy do spraw pracy i polityki społecznej jest uprawniony do kontrolowania przestrzegania przepisów ustawy oraz nakładania kar na pracodawców, którzy nie zapewnią swoim pracownikom wolnego Wielkiego Piątku.

Rozdział 4

Przepisy przejściowe

§5. Przejście do realizacji ustawy

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

Pierwsze wolne Wielkie Piątko na podstawie ustawy przypada na rok kalendarzowy następujący po roku wejścia ustawy w życie.

§6. Przekształcenie stosunków prawnych

Przekształcenie stosunków prawnych na podstawie ustawy nie narusza praw nabytych pracowników ani nie wymaga ich zgody.

Przekształcenie stosunków prawnych na podstawie ustawy nie stanowi podstawy do roszczeń pracowników wobec pracodawcy ani do wypłaty odszkodowań.

§7. Zabezpieczenie finansowe

Na realizację ustawy przewiduje się środki finansowe w budżecie państwa.

Koszty realizacji ustawy pokrywane są z budżetu państwa w części określonej w corocznej ustawie budżetowej.

§8. Postanowienia końcowe

Ustawa nosi nazwę „Ustawa o wprowadzeniu wolnego Wielkiego Piątku”.

Ustawa podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

 

Uzasadnienie:

Wprowadzenie wolnego Wielkiego Piątku jest uzasadnione na podstawie przepisów Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Konwencji Międzynarodowej Organizacji Pracy, ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz Kodeksu pracy. Wprowadzenie tego wolnego dnia jest zgodne z zasadami wolności wyznania i sumienia, a także z prawem pracowników do swobodnego wyrażania swoich przekonań religijnych.

Wprowadzenie wolnego Wielkiego Piątku przyczyni się do promowania tolerancji i poszanowania różnorodności religijnej w społeczeństwie, a także zapewni pracownikom możliwość praktykowania swojej wiary w sposób wolny od przymusu pracy. Ponadto, jest to zgodne z zasadą równego traktowania pracowników, niezależnie od ich wyznania, oraz z poszanowaniem ich praw i wolności.

Projekt ustawy wprowadza również odpowiednie mechanizmy kontrolne oraz sankcje w przypadku naruszenia przepisów, co zapewni skuteczną ochronę praw pracowników. Przewiduje się również odpowiednie zabezpieczenie finansowe w budżecie państwa na realizację ustawy.

Projekt ustawy uwzględnia również przepisy przejściowe, które mają na celu zapewnienie płynnego przejścia do nowych regulacji prawnych oraz ochronę praw nabytych pracowników.

Wprowadzenie wolnego Wielkiego Piątku ma istotne podstawy prawne, takie jak Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, ustawa o gwarancjach wolności sumienia i wyznania oraz Kodeks pracy, które gwarantują prawo do wolności wyznania i sumienia oraz ochronę przed dyskryminacją.

Projekt ustawy o wprowadzeniu wolnego Wielkiego Piątku jest odpowiedzią na potrzeby pracowników, którzy pragną swobodnie praktykować swoją wiarę i wyrażać swoje przekonania religijne. Jest to krok w kierunku poszanowania różnorodności religijnej i promowania zasad równości i tolerancji w miejscu pracy oraz w społeczeństwie jako całości.